Bogowie: Quan i Sazina, Nanuk, Olkan, Gereira, Delgima

[Bollomaster]

RODZEŃSTWO QUAN I SAZINA
Oboje opiekują się końmi, ale reprezentują dwa aspekty jego natury. Quan jest patronem konia jako sługi, poskromionego i zmuszonego do posłuszeństwa. Do Quana modlą się więc hodowcy koni, woźnice, gońcy – wszyscy ci, którzy traktują wierzchowca jako sługę i źródło zysku. Znak Quana wypalony na skórze konia ma chronić zwierzę od chorób i złych przygód. Siostra Quana, Sazina, reprezentuje drugą stronę natury konia – dzikiego, nieobliczalnego i dumnego zwierzęcia, którego nie da się złamać ani do niczego zmusić – który może zostać towarzyszem i przyjacielem jeźdźca, ale tylko za własną wolą i zgodą. Tą boginię wzywają więc wszyscy, którzy swojego wierzchowca traktują z szacunkiem i miłością; jej imię wykrzykują kawalerzyści ruszający do szarży albo najlepsi jeźdźcy Kontynentu, którzy swoje umiejętności zawdzięczają nie tylko zwinności, ale też pełnemu zrozumieniu i zaufaniu swojego wierzchowca. Mówi się, że boskie rodzeństwo nieustannie toczy walkę w duszy każdego konia. Niektóre są pod władzą Quana – konie, które od wiek wieków wypełniają wole człowieka, inne, nazywane rumakami szlachetnej krwi, dawno temu zdobyła Sazina.
Słynny posąg rodzeństwa znajduje się w Mousillion, i stanowi bramę do Areny Skrzydlatych, na której odbywają się wyścigi i zawody wszystkich stworzeń używanych do przemieszczania się. Ramiona łuku bramy tworzą dwa gigantyczne posągi; oba wyglądają jak stojące dęba konie, których kłęby, przednie nogi i głowy poliformują się w ciało człowieka. Mistrzostwo rzeźbiarza – legenda głosi, że samego Gianmarika, Maga Kamienia – sprawia, że nie wyglądają jak centaury, lecz jak konie przez które widz może dojrzeć ich upersonifikowaną naturę. Quan jest wyrzeźbiony z ciemnych szlachetnych kamieni, koń ma maść ciemnobrązową, człowiek również ciemną, jakby spaloną słońcem skórę i płowe włosy, jest masywny, ciężki i muskularny. Sazina to koń biały, wyrzeźbiony z najjaśniejszego kamienia i kryształu, smukły i lekki, kobieta ma białą skórę, płonące oczy i długie, splątane włosy. Obie istoty wspinają się na tylnych nogach, ich ręce są splecione w nieustającej walce.

[Bollomaster]

NANUK
Bardzo stare bóstwo obecnie rozumiane w najbardziej powierzchowny sposób, jako patron szpiegów i bóg węży; w rzeczywistości Nanuk był ojcem dwunastu Węży które potrafiły zmieniać się w cokolwiek co odpowiadało ich kształtowi. Tą zdolność posiadała także w pewnym stopniu niezliczona rzesza mniejszego potomstwa, ale to Dwanaście utworzyło największe rzeki kontynentu, drogi, na których później powstały trakty handlowe – Nanuk był więc dawniej bogiem świadomej wędrówki do celu - Trzeci przekształcił się w linę Gorgo, za pomocą której ............... . Dwunastym synem Nanuka był Żarłoczny Tjam, który pochłonął całe połacie lądu nim nie powstrzymał go bohater Lendbamir. Szpiedzy twierdzą, że dzieci Nanuka wędrują po świecie i jeżeli poprosi się odpowiednio boga, można uzyskać jakieś na swoje usługi. Nanuka przedstawia się jako człowieka o szarej skórze i czarnych, gładkich włosach wyłaniającego się z kłębowiska ciemnozielonych węży.

[Bollomaster]

OLKAN
Bóg wyznawany początkowo tylko przez krasnoludy, później zyskał popularność także wśród innych ras, które poznały korzyści płynące z jego opieki. Nazywa się go Dobrotliwym Bogiem, ponieważ, mimo że patronuje wojownikom, pochwala postawę defensywną i pokojową. Toteż prawdziwi wyznawcy Olkana walczą tylko, gdy są do tego zmuszeni, a sprowokowanie ich do zbędnej walki wymaga ogromnego wysiłku i pomysłowości. Ponieważ Olkan jest bogiem obrony, nie ataku, więc jego prawdziwi wyznawcy używają w walce tarcz a nie mieczy. Wojownicy, którym zależy na jego przychylności często używają tarcz uformowanych w jego symbol i pomagają sobie w boju krótkimi, szerokimi mieczami. Wśród tych drugich często zachodzi wypaczenie pojmowania charakteru tego bóstwa; liczą na jego ochronę w walce nie stosując się jednocześnie do jego przykazań. Tymczasem Olkan zapewnia wyznawcom nie tylko ochronę fizyczną, ale także odporność umysłu. Olkanidzi słyną z tego, że nerwy mają jak postronki, trudno nimi wstrząsnąć albo ich rozdrażnić, nie dają się ponosić emocjom i są niezwykle odporni na magię mentalną. Przed walką zazwyczaj stosują technikę czy też postawę zwaną Zaciśniętą Pięścią: koncentrują wszystkie siły fizyczne i psychiczne do tego stopnia, że jest to wręcz widoczne gołym okiem  - bledną, mięśnie stają się dobrze widoczne pod skórą, na ułamek sekundy ich zmysły ulegają przytępieniu – po czym atakują z całą siłą swojej skupionej siły i woli. Wiernych wyznawców Olkan obdarza specjalnymi darami:
ŻELAZNE RAMIĘ – ramiona wojownika stają się twarde i odporne niczym żelazo, tworząc jedność z trzymaną w ręku tarczą.
PIĘŚĆ UMYSŁU – skupiona siła woli Olkanidy niszczy wolę walki i umysł przeciwnika
Wyznawcy Olkana pozdrawiają się uniesioną dłonią.

[Bollomaster]

GEREIRA albo MIRTHANK (Pani Odstępstwa - elfy); DHRAUFERIR lub DHRAUBAN (Pani Jeleni - potwory)
Jest boginią wszystkich odstępstw od praw natury, wszystkich jej okrutnych, bezsensownych i szalonych aspektów. W naszym świecie można by ją posądzić o np. szaleństwo lemingów czy egzekucje w stadach gołębi. Na Turblanda ma jednak o wiele większe wpływy. Powszechnie wyznają ją potwory, potrafi obudzić w różnych istotach a nawet miejscach uczucia i instynkty zupełnie niezgodne z ich naturą, podobno tworzy najokropniejsze hybrydy. Z tego powodu niektórzy twierdzą, że może mieć sporo wspólnego z Szaranami, zwłaszcza, że pająk, symbolizujący nienasycenie złem, stanowi jeden z jej znaków. Oficjalnym i najlepiej rozpoznawalnym symbolem tej bogini jest krwawiący, rozdarty na połowy liść. Przedstawia się ją jako smukłą, wysoką kobietę, o długich, prostych złotozielonych włosach, złotawej skórze, w złoto-zielonej szacie, z rozłożystymi jelenimi rogami na głowie. Jej piękna twarz jest zupełnie beznamiętna a ciemne oczy są przedstawiane przez niektórych artystów po prostu jako pajęcze – bez białek i tęczówek.
Twierdzi się, że była zamieszana w Bitwę Płaczących Drzew.

[Bollomaster]

DELGIMA
Delgima zostały (w khuzdul w odniesieniu do Dzieł Bogów używa się rodzaju nijakiego liczby mnogiej) stworzone przez 29 bogów którzy później stworzyli 29 plemion krasnoludzkich. Najwyższy bóg krasnoludów stworzył 53 synów i córki; jego dzieci zapragnęły w końcu także stworzyć nowe istnienia; ich ojciec zgodził się pod warunkiem, że udowodnią mu że są władcami esencji i potrafią stwarzać piękne i pożyteczne rzeczy. Każdy z bogów stworzył jakiś przedmiot ale ojcu nie spodobał się żaden. Wtedy 29 bogów zbudowało Delgima – Niebo, odgradzając świat, przyszłą siedzibę swych dzieci, od otchłani pełnych potworów. Ojciec uznał że stworzyli coś pięknego i pożytecznego – i nadał im przywilej stwarzania. Co się stało z innymi bogami? Krasnoludy czcząc Delgima czczą jednocześnie 29 bogów którzy je stworzyli – tak samo Mahadowie oddają cześć Tronowi, chwaląc Boga poprzez jego Dzieło.

Rozwinięcie tych pomysłów: Wiedza Kapłańska: opowieść o prapoczątkach