Dawno temu, w Pierwszej Erze, całym Almut władał potężny król imieniem Aziz Rubayya. Mówią o nim niezliczone opowieści, ale najsłynniejsze są trzy cykle; dzieją się w czasach, gdy król Aziz był już bardzo starym człowiekiem i śmierć zaglądała mu w oczy. Dręczył go niepokój gdyż podejrzewał, że on – najwspanialszy król jaki kiedykolwiek istniał – nie osiągnął jeszcze wszystkiego. Wezwał przed swoje oblicze trzech mędrców i po kolei pytał ich co jest najważniejsze w życiu.
Pierwszy rzekł: „Moc”. Wtedy król Aziz zabił tego filozofa a także sto tysięcy innych ludzi i wypił ich krew oraz zjadł serca. Wezwał wszystkie demony piasku, powietrza i promieni słonecznych i nagiął je do swojej woli. Wypowiedział Tajemne Słowo i stał się Bogiem. Odnalazł w Katedrze kamienie z wypisanymi imionami dziesięciu Smoków: starł je, a wypisał swoje i stał się Smokiem. Wreszcie wszedł do Ziemi Światła; zniszczył swoje ciało, swój umysł i swoją duszę i stał się Demonem. Lecz nie znalazł król Aziz ukojenia. Mówią o tym „Opowieści o mocy”.
Drugi mędrzec rzekł „Rozkosz”. Wtedy król Aziz wezwał swoje sługi aby sprowadziły mu wszystkie najpiękniejsze Istoty. Tak się stało, a król Aziz zażywał z nimi wszystkimi rozkoszy – stąd pochodzą Czarodziejski Lud i obecni mieszkańcy Almut. Potem król Aziz wezwał swoje sługi aby sprowadziły mu wszystkie najszpetniejsze Istoty. Tak się stało, a król Aziz zażywał z nimi wszystkimi rozkoszy – stąd pochodzą potwory. Lecz nie znalazł król Aziz ukojenia. Mówią o tym „Opowieści o rozkoszy”.
Trzeci mędrzec rzekł „Słowa”. Wtedy król Aziz wziął czterech swoich niewolników – krasnoludów, którzy byli braćmi i udał się na Pustynię ul-Halaqam, Bez Ucieczki. Po stu dniach dotarł do miasta Leman Zanadar, a jego niewolnicy otworzyli mu komnatę w której zapisano wszystkie słowa z całego Istnienia. Wtedy król Aziz zabił trzech z nich i zaczął zgłębiać sekrety owej komnaty – co czyni po dziś dzień. Czwarty niewolnik uszedł z życiem i uciekł na północ: tam sporządził mapę ukazującą drogę do Leman Zanadar i do króla Aziza. Powierzył ją dziewięciu plemionom z których w przyszłości mieli wyjść mściciele jego samego i jego braci. Mówią o tym „Opowieści o zemście”.
