ALCZAJTUT (magia herbaty, żywioł herbata)
Jest to zbiór starożytnych formuł, przekazywanych niezmiennie z pokolenia na pokolenie wśród Ghobaru (Brązowy Lud), mieszkający w Dosztumi (południowo – wschodni Vokkan). Jest to jedyna więź jaka łączy ich z własną przeszłością – żaden z nich nie zna swych rodziców, korzeni swego ludu, itp. Nie prowadzą wojen, jeśli nawet kiedyś walczyli teraz już o tym zapomnieli. Ich terytoria znajdują się z dala od granic wielkich mocarstw i ważnych szlaków handlowych, są całkowicie samowystarczalni i mało kto wie w ogóle o ich istnieniu. Jedyny rodzaj magii jaką uprawiają to prażenie alczajtut, co jest niezbyt fortunnie tłumaczone jako magia herbaty. Zasadniczo alczajtut dzieli się na trzy rodzaje:
- alo – magię pary, służącą do wywoływania bądź uciszania niektórych uczuć, oraz do chronienia (błogosławienia) domów przed nieszczęściami,
- cza – magia fusów – mają zastosowanie głównie w lecznictwie, znacznie przyspieszają procesy regeneracji organizmu. Oprócz tego można z nich stworzyć czajtuna – istotę obdarzoną własną wolą i samoświadomością, która potrafi używać magii cza w sposób przekraczający umiejętności jakiegokolwiek człowieka (lub demona!),
- to – magia płynu, o największej ilości zastosowań; lecznictwo, urodzajność, uczucia.
Przykładowe przepisy:
Alczajtut krimpadoj (herbata lecząca krwawiący mózg)
Weź gliniany kubek. Wrzuć do niego dwa ziarna lom-par-ado i garść morku plov (włosy brzyduli) drobno pociętych. Do 1/3 zalej wrzątkiem odstałym, zamieszaj 5 razy ribtu (z prawa na lewo). Wrzuć dwa razy tyle co za pierwszym razem i dodaj nasienie Groni. Zalej do 2/3 wrzątkiem świeżym, zamieszaj 3 razy ribtu. Dodaj dwa nasiona Groni. Zalej do końca wrzątkiem świeżym, zamieszaj 1 raz ribtu. Niech chory wdycha alo (parę), aż alczatut (magiczna herbata) nie ostygnie. Gdy ostygnie niech wypije chory wszystko na jednym wdechu. Ty nie wdychaj pary. Gdy dodajesz Groni za każdym razem mów „kRIMkam paGI GROni alczajtuT” (wielkie litery to akcentowane części wyrazów). Po czasie jakiego potrzebowałeś na przygotowanie alczajtut krimpadoj (wydaje się, że chodzi tu o cały okres przygotowań, razem ze zbieraniem składników, itp.) chory zdrowie odzyska.
Alczajtut mogorniafewu (magiczna herbata przyjaźni obcego)
Weź dwa kubki. Zawsze zaczynaj od tego, który dasz drugiej osobie. Do połowy zalej je wrzątkiem świeżym. Wrzuć do każdego dwa płatki kontula (brązowa róża?), po jednym owocu kropno (przypominają owoce cisu, ale są czarne) i abracznogid (kamyk z korzenia drzewa gid – w Dosztumi rośnie drzewo w którego drewnie znajdują się kawałki skały przypominającej węgiel, który po wrzuceniu do wody od razu się rozpuszcza). Zamieszaj dwa razy ribtu. Zalej wrzątkiem palca [czyli wodą która wrzała, a później ostygła do temperatury ciała. Ghobaru, chociaż są podobni do ludzi mają wyższą od nich ciepłotę]. Zamieszaj dwa razy lugibro (z lewa na prawo). Jak najszybciej daj osobie której nie znasz (nie możesz znać jej imienia). Gdy ona weźmie łyk ze swojego kubka, a ty ze swojego zaraz po niej połączy was przyjaźń. Jeśli on zna ciebie alczajtut mogorniafewu nie zadziała
Uwagi:
Ten rodzaj magii jeśli chodzi o Turblanda jest znany tylko bardzo nielicznym osobom (większość to szegeni, którzy nauczyli się jej w Monsilion). Chociaż rytuał przygotowywania herbaty przypomina zwyczaje Kitaju, raczej między tymi dwoma tradycjami nie istnieje żadne powiązanie. Jedyną osobą, która zna na Turblanda języki Ghobaru jest Droma z Monsilion, który spisał pouczenia daboczajtunów (magowie herbaty) w oryginale, po czym, kiedy wrócił do Miasta, zaczął je przekładać na wspólny. Jak dotychczas przełożył przepisy na: herbatę złego widzenia, chroniącą przed wodą, która osusza, energii, uspokojenia gniewu, uśpienia odwagi, włochatego przełyku, mocnych zębów, szczęścia i odświeżenia. Główny kłopot w tym wypadku stanowi mała dostępność składników (nawet w Monsilion).
