YWEN YSGAWEN to najbardziej znany Hirnancanin (
Hirnacan). Młodość spędził na dworze króla Loun Artaja XV Tehóma. Początkowo planowano go stracić, jak to zazwyczaj robiono z jeńcami z Hirnancanu. Jednak królewski mag Aifrenn ocalił go od gniewu króla, gdyż bardzo interesował się magią mgły, a Ywen przejawiał we niej talent jeszcze większy niż jego rodacy. Poza tym Aifrenn liczył na nawiązanie z Hirnacanem przyjaznych układów, które później mogłyby zaprocentować pomocą w jego prywatnych planach. Dlatego zaczął szkolić jeńca w magii mroku, którą sam się zajmował, a Ywen, dostrzegając korzyści jakie przynosiło mu opanowanie nowej wiedzy, stłumił w sobie nienawiść do Loun i uczył się pilnie. Po kilku latach, gdy osiągnął bardzo wysoki poziom umiejętności Aifrenn uznał, że może zacząć wcielać w życie swoje zamierzenia. Przedstawił Ywenowi plan przejęcia władzy przyjęty przez część szlacheckich rodów Loun. Hirnacanin bez wahania zgodził się wziąć w nim udział. Przedostał się do swojego kraju i cudem udało mu się przekonać rodaków że nie jest zdrajcą ani szpiegiem. Dzięki szkoleniu u Aifrenna przewyższał ich umiejętnościami, dlatego wkrótce oddano mu władzę. Większość Hirnacanów z utęsknieniem czekała zemsty na znienawidzonym Erytaj XV, toteż projekt inwazji na Loun – pierwszej od bardzo długiego czasu – przyjęto owacyjnie. Ywen przystąpił do przygotowań, zabrał też Kamień z Lim’uaty. W ustalonym czasie Hirnacanie przekroczyli dotychczasową Granicę Mgły, ale tym razem Ywen niósł przed nimi Skaiangat – dlatego wszystkie oddziały wciąż otoczone były mgłą. Jednocześnie zaczął działać Aifrenni inni spiskowcy. Doszło do walk w całym Loun, Hirnacanie wkroczyli do stolicy kraju, Sanu-qai. Erytaj XV poległ z ich rąk. Opustoszały tron zajął Aifrenn i dał się poznać ludności jako dobry władca, skłaniając Hirnacanów do powrotu do swego królestwa. Mag wydał nowe dekrety regulujące stosunki z Krajem Mgły i wydawało się, że trwająca od wieków wojna wreszcie się zakończy. Tego samego zdania był Ywen, który podczas wielu lat szkolenia zaprzyjaźnił się z Aifrennem i ufał mu jak jednemu ze swoich. Niestety podczas inwazji Aifrenn poznał to, na czym najbardziej mu zależało – moc Kamienia z Lim’uaty. Bez wahania postanowił zdradzić sprzymierzeńców. Kiedy utwierdził się już na tronie przygotował plan ataku na Kraj Mgły (spotkał się z dużą przychylnością wojska i dowódców, bo w Loun bardzo niechętnie widziano sojusz z Hirnancanem). Poprosił Ywena o przybycie do stolicy z Kamieniem, ostrzegając, że ma wiarygodne informacje o planach kradzieży. Ywen mimo całego zaufania do maga nie zabrał jednak ze sobą Skaiangatu; pozostawił na Lim’uacie zastępcę i przybył do Loun sam. Aifrenn zostawił go przy życiu, chcąc później wykorzystać jego wiedze o Kamieniu, ale podstępnie uwięził i osobiście poprowadził wojsko do szturmu na Kraj Mgły. Zaskoczeniu, pozbawieni przywódcy Hirnacanie początkowo niemal wcale nie stawiali oporu. Sytuacja zmieniła się, gdy przybył Ywen. Uwolnił się z więzienia i dotarł do ojczyzny zabijając każdego żołnierza Loun jaki mu stanął na drodze. Przeszedł przez Skaidan, zabrał z Wyspy Kamień i z jego pomocą Hirnacanie rozgromili najeźdźców. Ywen spotkał się w walce z Aifrennem i zabił go; jednak magowi towarzyszył jego przyjaciel, elf Ket, specjalizujący się w minerologii. Nim zginął, zdołał rozbić Kamień na siedem części. Chociaż Loun zostało w tej bitwie zdziesiątkowane to Hirnacan poniósł większą stratę. Rozbity Kamień przeniesiono za Skaidan i Mgła cofnęła się aż do wybrzeża; wszyscy Hirnacanie opuścili ląd i przenieśli się za Morze Mgły. Ywen, jako najbardziej winny, zobowiązał się przed swoimi rodakami do naprawienia szkody. Zabrał dwa fragmenty Kamienia i opuścił ojczyznę aby znaleźć sposób na ponowne złączenie części w całość i przywrócenie siły Hirnacanowi.
