Przywileje nadawane przez Namiestników:
Andromeda, Władczyni Mężczyzn
Głos Zmierzchu
Hekatonchejron, Sturęki
Karacz Zaprzysiężony
Mistrz Niekończącego Się Słowa
Niestrudzona Dłoń
Pierwszy, Drugi, Trzeci, Czwarty Klucz
Pierwszy Kilof Prowincji
Piękny/ Piękna
Pogromca Potworów albo Nimroden
Szczęki Głodu
Tygrysie Serce
Władca Smoków
Andromeda czyli Władczyni Mężczyzn
Zasługa: dla Kapłanki-od-Noża która zdobyła stu adoratorów.
Nagroda: lustro w którym Kapłanka (i tylko ona) może dostrzec prawdziwe oblicze każdej osoby jaka się w nim kiedykolwiek przyjrzała – pod warunkiem, że zna jej imię.
Odznaczone: kilkadziesiąt spośród około trzech tysięcy Kapłanek – stwierdzenie, że największy zamtuz na Kontynencie znajduje się w Seraju ma, jak widać, solidną podstawę.
Głos Zmierzchu
Zasługa: doprowadzenie do rozejmu między skonfliktowanymi sektami Nyktemitów i Widów (na terenie Imperium).
Nagroda: dostęp do każdego z pięciu Namiestników Imperium o każdej porze oraz przywilej... udzielania im rad. Nie bez przyczyny uważa się, że słowa istoty która zdołała pogodzić Noc z Dniem mają wielką wartość i powinny zostać przynajmniej wysłuchane. Niestety, ten przywilej jest jak obosieczny miecz – Namiestnicy używają go czasami żeby... pozbyć się zbyt charyzmatycznych i wpływowych osób, które uważają za zagrożenie dla swojej pozycji. Głosy Zmierzchu stają się naturalnym celem zarówno dla ortodoksyjnych Widów jak i Nyktemitów (Skrzydlaci), dla których nawet sugestia pokoju stanowi najgorsze bluźnierstwo.
Odznaczeni: nikogo w ostatnich latach.
Hekatonchejron czyli Sturęki
Zasługa: kontrolowanie jak największej liczby sztucznych rąk podczas chejronmachii (nazywanej czasami „mistrzostwami gry w łapki”).
Nagroda: przepiękne serape, wyjęte przez Królów spod Prawa Niezłomnego Nieba – co oznacza, że można pod nim schować niemal dowolną ilość czegokolwiek.
Odznaczony: ostatni zdobywca tego odznaczenia został... z niego obrabowany jakiś miesiąc temu. Niektórzy twierdzą, że w sprawę są zamieszani Vidowie (nie Widowie!) Inni posądzają tajemniczą kobietę o fioletowych włosach i takiż oczach, którą oprócz tego oskarża się o złamanie szeregu praw w kilkunastu miastach i miasteczkach Seraju.
Karacz Zaprzysiężony
Zasługa: odkrycie i zapieczętowanie jednej z dróg do Kamszasu, schwytanie i ukaranie przemytnika albo innego znacznego zbrodniarza, ochrona i wspieranie półludzi, skuteczne ściąganie podatków i danin, obrona Seraju.
Nagroda: karacz składa przysięgę przed Namiestnikiem Prowincji dla której się zasłużył. Jego imię zostaje wyryte na Języku Smoka, poza tym karacz otrzymuje specjalny bicz, symbol swojej władzy, który pozwala mu kontrolować do stu serajów na raz.
Odznaczeni: około tysiąca karaczy w każdej z Pięciu Prowincji Imperium.
Mistrz Niekończącego Się Słowa
Zasługa: wypowiedzenie na jednym oddechu jak najdłuższego słowa. Obecny rekord to słowo trwające przez 2 godziny 46 minut.
Nagroda: niezwykły przedmiot zwany „Kłębkiem Liter”, o którym się mówi że dawno, dawno temu był zabawką dorastających Smoków. Ten niepozorny, rdzawo-czerwony kłębek nici jest przesycony magią która pozwala odnaleźć dowolną istotę, gdziekolwiek by ona nie była. W tym celu wystarczy chwycić początek nitki, wypowiedzieć imię poszukiwanego i rzucić kłębek przed siebie. Oczywiście, samo imię może nie wystarczyć, szczególnie jeśli jest to imię takie jak Kelvin, noszone przez setki tysięcy osób. Dlatego, im dokładniejszy opis, tym większa szansa na to że kłębek dotoczy się do właściwej istoty.
Odznaczony: ponad stuletni Kaku Kaiou z Kuroshimy w Prowincji Szponów (wydaje się, że dla Kitajczyków utrzymanie tego tytułu wśród swoich to punkt honoru).
Niestrudzona Dłoń
Zasługa: umiejętność zapisania tysiąca kart w ciągu jednego dnia i jednej nocy.
Nagroda: Smok Seraju z największą przyjemnością spożywa słowo pisane. Dlatego istota która potrafi mu dostarczyć pożywienia w takiej ilości zdobywa specjalny przywilej: raz na miesiąc może ocalić od zniszczenia i wziąść na własność dowolną książkę jaką znajdzie w magazynach na Progu Piekła (Piekłem nazywa się żołądek Smoka Seraju).
Odznaczeni: kilkanaście osób w całym Imperium.
Pierwszy, Drugi, Trzeci, Czwarty Klucz
Zasługa: zdobycie uznania dostojników Prowincji, samego Namiestnika oraz osiągnięcie stałej pozycji na dworze.
Nagroda: każdy z pięciu namiestnikowskich dworów posiada pięć pięter; im wyższe piętro, tym trudniej na nie wejść. Pierwsze cztery Klucze otwierają drogę na piętra od pierwszego do czwartego. Nie są potrzebne żadne dworskie ceregiele, ani odwoływanie się do przekupstwa – osoba z odpowiednim Kluczem staje się pełnoprawnym dworzaninem. Pierwszy Klucz to zazwyczaj czysta formalność, Klucz Drugi i Trzeci wydają odpowiedni dostojnicy, Klucz Czwarty wydaje sam Namiestnik.
Odznaczeni: nieprzeliczona (jeśli wierzyć przechwałkom) rzesza Pseudosmoków i innych istot we wszystkich Prowincjach.
Pierwszy Kilof Prowincji
Zasługa: bycie najlepszym górnikiem – kopaczem moltu – w Prowincji.
Nagroda: wspaniały, mithrillowy kilof przyznawany na rok i jeden dzień.
Odznaczeni: Pierwszym Kilofem Prowincji Paszczy jest obecnie człowiek imieniem Hesus, wędrowny górnik. Słychać jednak głosy, że odznaczenie należy się bardziej krasnoludowi Wallanderowi ze Splendoru.
Piękny/ Piękna
Zasługa: dla Pseudosmoka, za harmonijne połączenia Formy Człowieka ze smoczym dziedzictwem. Odznaczenie nadawane również za niezwykle piękną wymowę.
Nagroda: kamienny pomnik w Alei Chwały – obecnie są ich już tam dziesiątki tysięcy. Pomniki bardzo często są zaopatrzone w pamiątkowe tablice albo inne inskrypcje opisujące odznaczonego.
Odznaczeni: setki Pseudosmoków w całym Imperium.
Pogromca Potworów albo Nimroden
Zasługa: dla śmiałka który zniszczył sto potworów (np. sercerników, ożywieńców) albo... dwa szalbroki.
Nagroda: przywilej wybrania jednego, dowolnego przedmiotu ze zbrojowni któregokolwiek z namiestniczych dworów. Kwietne zbroje, smocze lance, pancerze ze stali wielokrotnej, kamienne ręce, stalowe skrzydła, serajskie miecze nożycowe – asortyment jest naprawdę imponujący.
Odznaczeni: kilka, kilkanaście osób każdego roku.
Szczęki Głodu
Zasługa: szczęki o sile zdolnej kruszyć kamienie i żołądek dość wytrzymały żeby trawić plugawe, półludzkie jadło. Człowiek nie może być Krasnoludem ani Rudem.
Nagroda: stanowisko niszczyciela wyklętych przedmiotów, takich jak na przykład ohydne bronie smokobójców. Odznaczony może w każdej chwili zostać wezwany do spełnienia swojego obowiązku, za co otrzymuje tyle złota ile waży pogryziony i strawiony przez niego przedmiot. Większości osób które przyjmują to odznaczenie bardziej jednak zależy na "szczękach głodu" – jest to kunsztowny, zębaty kołnierz, który straszliwie wzmaga siłę gryzienia.
Odznaczeni: kilkadziesiąt osób w całym Imperium.
Tygrysie Serce
Zasługa: zdobycie wdzięczności i uznania... półludzi. Według niektórych chodzi tutaj o uratowanie przynajmniej tysiąca półludzi od pewnej śmierci, według innych – o traktowanie ich tak, jakby byli... ludźmi. Jeszcze inni uważają, że Tygrysie Serce może zdobyć tylko istota która wykaże się wobec półludzi niesłychanym okrucieństwem.
Nagroda: półludzie odnajdują swojego wybrańca i oferują mu pomoc w polowaniu na jedną z najniebezpieczniejszych, najtrudniej uchwytnych serajskich bestii – białego tygrysa, zwierzę które półludzie otaczają osobliwym kultem. Jeśli łowy zakończą się sukcesem, ich bohater otrzymuje serce tygrysa – a razem z nim jego dziką siłę i większe zrozumienie półludzkiego świata.
Odznaczeni: oficjalnie nikt. Żeby zdobyć uznanie władz, Tygrysie Serce musi wykazać się przed Namiestnikiem swoim trofeum, łbem białego tygrysa. Z bliżej nieznanego powodu w dziejach Imperium zrobiło to zaledwie kilka osób.
Po miastach i miasteczkach Seraju niosą się jednak wieści o ludziach z „sercami tygrysów”, którzy co jakiś czas wynurzają się z Ogrodów żeby mścić krzywdy swoich podopiecznych. Status Tygrysich Serc jest bardzo niepewny, niektórych traktuje się wręcz jak buntowników i ściga we wszystkich Prowincjach Imperium.
Władca Smoków
Zasługa: zasłużenie na wdzięczność Namiestnika ORAZ zdolność przetrwania zionięcia kraverna przez siedem uderzeń namiestniczego serca (kraverny, w zależności od rodzaju, zieją najróżniejszymi żywiołami).
Nagroda: pancerne buciory sięgające do kolan, wyposażone w wielkie ostrogi które jeździec wbija w grzbiet kraverna – oraz comiesięczna pensja (około tysiąca denarów). Odznaczony zostaje żołnierzem Korowodu, czyli kraverniej armady Prowincji i musi się stawić na każde wezwanie Namiestnika. Poza tym, po wniesieniu odpowiedniej opłaty, Władca Smoków może na pewien czas „wypożyczyć” swojego wierzchowca – albo bezkarnie poskromić każdego dzikiego kraverna jakiego spotka w Ogrodach albo miastach Seraju.
Odznaczeni: pierwszym z Władców Smoków Prowincji Paszczy był venthijski książę Azi-Dahaka; resztę Korowodu tworzyli jego przyboczni. Niestety, na skutek niesubordynacji książę i jego ludzie utracili łaskę Namiestnika i swoje przywileje. Ciągle nie wiadomo kto ich zastąpi.
Najsłynniejszy Władca Smoków w Imperium żyje w Prowincji Szponów – jest to Aja Umbryden, dosiadająca kraverna zwanego Wieżą Kolców.
