Arkana walki, a Riodarin
Tekst ten powstał po moim zaznajomieniu się z serią artykułów dot. arkan walki (stary dobry portal):
Sztuki walki – nie można ich porównać z sztukami istniejącymi obecnie, przeznaczonymi przeważnie do walki z człowiekiem nieuzbrojonym, ewentualnie posiadającym nóż, czasem pałkę (shotokan). By umiejętność walki wręcz była rzeczywiście przydatna musi być dostosowana do realiów, tj walki z uzbrojonym w miecz, tarczę, czasem i zbroję płytową.
W walce nie ma czasu na mamienie przeciwnika manewrami czy bronią (której zresztą nie posiada) liczy się błyskawiczne skrócenie dystansu, wejście w kontakt bezpośredni oraz równie szybkie unieszkodliwienie bądź zabicie przeciwnika. Czasem sytuacja może być nieco bardziej skomplikowana, walka może wymagać stopniowego osłabiania wroga przed zadaniem kończącego ciosu.
Riodarin walczy szponami, nogami i karwaszami, rzadziej gołymi rękoma lub ostrzami*, jeszcze rzadziej <piiiii> i <piiii>, bronią ostatniej rozpaczy są <piiii>. Hmm jak teraz na to patrze... asortyment całkiem bogaty =]
*mimo dość dużej skuteczności są kłopotliwe, zamontowanie ich jest względnie czasochłonne, noszenie w stanie gotowości z kolei jest nie tolerowane w miastach, nawet na szlaku może wyglądać cokolwiek dziwnie (to tak jakby ktoś chodził z wyciągniętym mieczem po mieście).
W prostej linii wynika z tego kilka oczywistych rzeczy: By skutecznie walczyć z uzbrojonym przeciwnikiem trzeba umieć unikać/ odbijać/ parować/ przechwytywać jego ataki. Nie uwzględniam tutaj łapania broni w dłoń, jeśli przeciwnik jest tak słabo uzbrojony i niegroźny to walka z nim i tak będzie banalna. Wojownik który chce być żywy nie może polegać na tak prostej i często nieskutecznej sztuczce. Jak odbijać lub parować ataki miecza czy topora? Jak wejść w bezpośredni dystans? Zwykłe sztuki walki tutaj wymiękają, potrzebne jest coś jeszcze, tym czymś będzie akrobatyka. Ale nawet ona nie wystarcza w każdej sytuacji: Jak zabić przeciwnika okutego w pełną zbroję płytową? Zakładamy że przebije pancerz? A jeśli to jest stal dziesięciokrotna lub tytan? W takim przypadku zwykłe ciosy nie wystarczą, potrzebne jest coś więcej, chwyty, łamanie kości, wybijanie stawów. Przydatną umiejętnością jest także pozbawianie przeciwnika broni, przewracanie, zadawanie potwornego bólu, pozbawianie wzroku etc.
Podsumowując powyższe, Riodarin skupia się na poznawaniu ciosów mierzących w: punkty witalne (natychmiastowa śmierć), unerwione narządy (paraliżujący ból), ważne punkty układu krwionośnego (szybkie krwawienie), głowę (utrata świadomości). Poznaje także wszelkiego rodzaju chwyty i ataki alternatywne: skręcanie karku, wyłamywanie rąk i nóg, przewracanie, duszenie, dźwignie. Także ataki nogami, precyzyjne (pod odpowiednim kontem w ramię czy głowę), kosy ( w nogi, bądź kolana, przewraca przeciwnika), w ręce (wybijanie broni). Kolejnym ważnym aspektem sztuk walki jest zbijanie ciosów, umiejętność niezwykle trudna ale niezbędna. Błyskawiczny unik i precyzyjne trafienie w płaz broni, zbicie jej na zewnątrz i wejście w kontakt bezpośredni. Posiłkuje się także serią wyuczonych „nieczystych” chwytów, ale o tym niżej.
Akrobatyka – bez tej umiejętności sztuki walki są niemalże bezużyteczne, odpowiada ona na pytanie: jak wejść w bezpośredni kontakt z wrogiem? Posiłkuje także wiele innych akcji: uniki, ataki nogą, przewracanie. W takim ujęciu nie jest ona czymś pokazowym. Rio nie będzie umiał pobiec po ścianie, odbić się i zrobić trzy efektowne salta etc. Jest ona dostosowana do potrzeb walki.
Uniki – tutaj pojawia się zasadniczy problem, mianowicie: właściwie co oznacza ta umiejętność wiedźmińska? Parowanie, blokowanie, zbijanie ataków? Przecież za to odpowiada walka bronią lub wręcz. Więc może unikanie ataków bez użycia tarczy czy broni, niestety to także może rozwiązać inaczej, salto w tył, przewrót w bok – to przecież akrobatyka. Wiec może zwykłe uchylenie się przed ciosem? Lekkie acz błyskawiczne ugięcie ciała? Zwykłe cofnięcie lub odsuniecie nie może być odrębną umiejętnością, nawet bardziej złożone akcje to coś co np. potrafią bokserzy i jest to bezpośrednio związane z ich umiejętnością walki. Więc może refleks? Też nie, refleks to 1światło 2umiejętność Khundaina i wiemy na czym polega. Zostaje nam tylko unikanie strzał... Ciekawe jak oni się tego uczą...
Wiem że umiejętność ta jest bardzo przydatna w sensie mechanicznym, ale patrząc realnie w zasadzie walki miecz kontra miecz powinny być rozstrzygane na bazie testów umiejętności władania bronią, blokowanie i uchylanie jest czymś co idzie w parze, nigdy osobno. Hmm z drugiej strony jest to bardzo przydatna mechanicznie umiejętność. Nie wiem czy niezbędna, może zamiast testu na uniki, jakiś test na walkę bronią? (ilość kostek mniejsza o połowę?). Podsumowując: czytając arkana doszedłem do wniosku następującego: ta umiejętność jest z dupy i nie wiadomo co opisuje. Równie dobrze może za nią służyć walka bronią lub sztuki walki (zależnie co wyższe) gdyż każdy kto uczy się jednej z tych sztuk umie unikać ciosów (oczywiście istnieją sztuki walki bronią i wręcz które nie uwzględniają takich umiejętności, jest to ich zasadnicza wada wynikająca w dużej mierze z ich pokazowego charakteru).
Na razie pozostawiam to tak jak jest, ale wolałbym podpiąć tą umiejętność pod akrobatykę (gdyż jest ona tutaj rozumiana jako umiejętność wojenna) lub walkę wręcz//sztuki walki.
UNIKI ZOSTAŁY ZIENIONE NA REFLEKS - zdolność szybkiego reagowania, to może tyczyć się też waszych postaci
Rzucanie – głównie norze, ale nie tylko. Technika wspomagająca wymienione wyżej umiejętności, jeśli przeciwnik będzie odbijał lub unikał wyrzuconego noża bądź noży, to przynajmniej nie będzie miał czasu na wyprowadzenie ataku (wejście w kontakt bezpośredni staje się dziecinnie łatwe)
Czas na akcje walki:
Byłbym wdzięczny gdybyś po przeczytaniu ustalił dla poniższych poziomy trudności i mi przesłał, potem byśmy o nich podyskutowali (tj wyłapiemy różnice w interpretacji)
Ślizg – jeden z podstawowych manewrów, uniknięcie ataku zejściem pod broń, równoczesne wejście w bezpośredni kontakt z przeciwnikiem. Ślizg to technika wybicia się z jednej nogi i ręki, błyskawicznego ślizgu po powierzchni i równie błyskawicznego powstania, lub wybicia w górę.
Pad w przód z przetoczeniem – manewr pomaga unikać horyzontalnych cięć lub pchnięć z równoczesnym przejściem w kontrę
Rzut w przód – kolejny podstawowy manewr (acz nie tak łatwy do nauczenia 3-4 lvl) polega na wyrzuceniu swego ciała do przodu (z pozycji klęczącej lub pół stojącej – tj mocno ugiętych kolan), przetoczeniu się tuż nad ziemią (lub po ziemi) i wybiciu się z rąk, rzadziej ponownie z nóg.
Pad i atak na nogi – podczas unikania ciosu (lub nie) przewrót w bok, lub pad, następnie wybicie z rąk i silny atak nogą: prosto, celując w kolano (wyłamuje kolano i niszczy staw jeśli noga jest wyprostowana), łukiem w kolano lub stopy (umiejętnie, tak by przeciwnik się przewrócił).
Rzut w przód, wybicie z rąk i atak nogą – Mija broń od dołu (lub robi to jeszcze przed wyprowadzeniem przez przeciwnika ciosu) robiąc przewrót lub częściej rzut do przodu, przetacza się przechodząc na ręce i wybijając się z nich, angażując w cios całe działo, ręce, biodra, nogi, uderza w: głowę od spodu, wyłamując kręgosłup(trudna technika, jednakże skuteczna nawet przeciwko opancerzonym przeciwnikom); splot słoneczny pozbawiając przeciwnika tchu na kilka do kilkunastu sekund, czasami takie uderzenie może złamać mostek (ofiara dusi się).
Ślizg z atakiem na obie nogi – dość ryzykowna technika, wybicie się z obu rąk i równoczesny atak nogami na nogi przeciwnika, zamierzonym efektem jest przewrócenie go.
Rzut w przód z przewrotem, atak, kolejny przewrót na tył wroga – Wyciągnięcie noża, rzut w przód następnie bez chwili zatrzymania przewrót w przód z równoczesnym wbiciem noża w stopę lub kolano (łatwiej stopę) i kolejny przewrót w przód lokujący postać za plecami wroga.
Jeśli nie dołem to...:
Wyskok, złapanie drzewca lub ręki i... – podczas ataku wroga, wyskok w górę z obu nóg lub rozpędu, w powietrzu znajduje się w pozycji odwróconej, łapie za rękę wroga lub drzewiec broni (w zależności od sytuacji), następnie: wyłamuje rękę lub wybija broń, lub atakuje kolanem obojczyk łamiąc go, lub trzymając nadal broń silnym atakiem obunóż uderza w głowe/klatkę piersiową, wyrywając ją, etc.
Potknięcie, wybicie z rąk w bok, następnie z nóg i atak od boku w przeciwnika – aktorskie „potknięcie, przewrócenie się lub utrata równowagi” z upadkiem na ręce, błyskawiczne wybicie się z rąk w bok (w momencie gdy pewien wygranej przeciwnik ruszył do ataku), następnie wybicie z nóg w stronę odsłoniętego lub przynajmniej zaskoczonego przeciwnika.
Wyskok z saltem, atak obunóż – prosta acz skuteczna technika, wyskok z rozpędu lub podczas walki, z przejściem nad atakiem wroga, następnie uderzenie całym ciężarem plus siłą wykopu z obu nóg w klatkę piersiową przeciwnika. Czasami samo uderzenie pięt lub dobrze okutych butów może zabić.
Wyskok, złapanie głowy udami, skręcenie karku ruchem bioder – dość trudna do opanowania technika, ominięcie ataku poprzez wyskok (najlepiej podczas szarży), następnie złapanie głowy przeciwnika między uda, błyskawiczny skręt ciała w prawo, następnie w lewo - siła powstająca w ten sposób spokojnie wystarcza do skręcenia karku większości istot.
Karwasze także przydatne są:
Zbicie na zewnątrz i chwyt – jeśli przeciwnik operuje, szybką i lekką bronią to najłatwiej jest zbić jego atak karwaszem na zewnątrz, złapać za nadgarstek i... opcji wiele.
Szarża ze zbiciem lub skokiem – czasem nie warto czekać na atak, wystarczy ruszyć na wroga, w biegu odbić cięcie lub przeskoczyć nad pchnięciem, po wejściu w kontakt bezpośredni walka, w pierwszej sytuacji się definitywnie kończy, w drugiej przeważnie też.
Szarża z uskokiem – jeśli przeciwnik dysponuje ciężką bronią z której nie można wyprowadzić kilku cięć naraz, najłatwiej jest szarżować wyczekując ataku, następnie ominąć go, zależnie od sytuacji: pod, nad, lub w rzut w bok z wybiciem z rąk w kierunku pleców wroga.
Lotem także da radę:
Rzut piaskiem w oczy – jedno z nieczystych zagrań, rozpoczyna się zazwyczaj aktorską „utratą równowagi” i podparciem się ręką o ziemię (zbiera piach w dłoń), następnie niespodziewanym wybiciu się z nóg i ręki z błyskawicznym wyrzuceniem piachu w stronę wroga. Technika ta ma sporo wariantów, uwzględnia ruch wroga, piach może być brany w inny, trudny do dostrzeżenia sposób, np. podczas przewrotu w tył lub bok. Nie da się oczywiście przewidzieć ciężaru piachu czy jego sypkości (chyba że nawet na to zwróci uwagę podczas walki).
Nawet jeśli przeciwnik zamknie oczy – to przynajmniej na moment będzie je miał zamknięte.
Podwójny rzut błotem – jeszcze bardziej skuteczne od poprzedniego, błoto leci o wiele szybciej, a po trafieniu powoduje podobne efekty. W dodatku nie przeszkadza przy prowadzeniu kontry. Technika jest dopracowana: po nabraniu błota lub mokrego piachu w rękę, środkowy palec dzieli je na dwie części, wyrzucane jedna po drugiej (zamach z lewej na prawą i powrót, lub z prawej na lewą i powrót). Nawet jeśli przeciwnik uniknie obu ataków, to będzie tym przynajmniej zajęty, co ułatwi wejście w bezpośredni dystans.
Inne sytuacje:
Z w pełni opancerzonym:
- Zajście od tyłu, skok na plecy (łapie nogami klatkę piersią) rękoma skręca kark.
- Przewraca, następnie wyłamuje nogi, ręce, lub same nadgarstki, kostki w stopie.
- Uderza z potworną siłą w hełm od tyłu (np. karwaszem) ogłuszając wroga (kiepski pomysł jeśli przeciwnik posiada duży Mrok)
Jeśli ktoś ma inne pomysły na akcje tego typu to pisać pisać pisać, Rio nie używa żadnych broni stąd wygląda to tak a nie inaczej
