TECHNIKI –
KAN-wewnętrzne -
yn >obronne -
sua >modyfikujące -
zaman >proste
>złożone/ wiązane
>regenerujące –
gan-zewnętrzne –
zan >obronne –
sua >transportowe –
fur >ofensywne –
ranYN-KANY
YNSUA-KANY1.BLOKADY – SHANY –
YNSUASHAN-KAN - techniki umożliwiające kontrolowanie nadmiaru Qi, blokowanie jej wysysania i wypychania z ciała wrogiej energii. Polegają na zamykaniu za pomocą własnej energii kanałów energetycznych na zasadzie tamy.
2.UDRAŻNIANIE KANAŁÓW – YAN –
YNSUAYAN-KAN - za pomocą tej techniki wojownik może znacznie rozszerzyć kanały energetyczne a co za tym idzie zwiększyć przepływ Qi.
3.WYCISZENIE QI – QIMAN –
YNSUAQIMAN-KAN - Qi koncentrowana jest w węzłach i splocie słonecznym, nie jest wykorzystywana do walki.
4.
SHANQIMAN-KAN – unikalna i bardzo pożyteczna technika uniemożliwiająca niepożądanym oczom obserwację przepływu Qi w ciele wojownika. Polega na otoczeniu „ścian” kanałów energetycznych unieruchomioną energią i przesyłaniu Qi światłem kanałów.
YNZAMAN-KANY proste1.
MOA-KAN – ynzaman – kan optymalna – technika polega na równomiernym rozłożeniu Qi w ciele w taki sposób, aby mięśnie były napięte, ścięgna przygotowane na wysiłek; energia skoncentrowana jest w węzłach, więc może być błyskawicznie przekazana do odpowiedniego punktu w ciele. Moa-kan jest optymalną techniką początkową, wyjściową do walki. Służy też do wiązania ze sobą ynzaman-kan prostych.
2.SIŁOWA –agan–
YNZAMANAGAN-KAN - ładunek Qi jest dostarczany kanałami do wyznaczonych mięśni wojownika, co zwiększa ich siłę i wydajność.
3.SZYBKOŚCIOWA –luan–
YNZAMANLUAN-KAN - technika działa głównie na ścięgna i te części mięśni które się z nimi stykają. Qi jest dostarczana impulsowo, w postaci mniejszych, niezwykle częstych ładunków, co powoduje błyskawiczne skurcze i rozkurcze mięsni.
4.KONDYCYJNA –damo–
YNZAMANDAMO-KAN - technika znacznie zwiększa wydajność organizmu; na skutek rozszerzenia kanałów energetycznych w splocie słonecznym Qi jest kierowana równomiernym, stałym strumieniem do mięśni, ścięgien i kości.
5.ZWINNOŚCIOWA –manla–
YNZAMANMANLA-KAN - technika działa głównie na kości; uelastycznia je, a jednocześnie powoduje zwiotczenie mięśni.
6.ZMYSŁOWA –quarma– działa w kanałach głowy i kanałach podskórnych całego ciała; modyfikuje zmysły:
- wzrok –sol–
YNZAMANQUARMASOL-KAN- słuch –er–
YNZAMANQUARMAER-KAN- smak –ler–
YNZAMANQUARMALER-KAN- węch –uar–
YNZAMANQUARMAUAR-KAN- dotyk –san–
YNZAMANQUARMASAN-KAN- echolokacja –oy– wyczuwanie drgań powietrza i fal dźwiękowych –
YNZAMANQUARMAOY-KAN- smocze wyczucie = instynkt wojownika –lu– przewidywanie ruchów przeciwnika, analiza jego technik –
YNZAMANQUARMALU-KANYNZAMAN-KANY złożone/ wiązane – dzielą się na stopnie, oznaczające ile ynzaman-kan prostych łączy się ze sobą.
I ynzamanagan-kan + ynzamanluan-kan → ynzamanzon-kan
(siłowa) (szybkościowa) (zręcznościowa)
II ynzamanagan-kan + ynzamanluan-kan + ynzamandamo-kan → ynzamanaganluandamo-kan
(siłowa) (szybkościowa) (kondycyjna)
III ynzamanquarmasol-kan + ynzamanquarmaer-kan + ynzamanquarmaler-kan +
(wzrok) (słuch) (węch)
+ ynzamanquarmaoy-kan → ynzamanquarmasolerleroy-kan
(echolokacja)
itp.
YNZAMANKON-KANY – koncentrująca – techniki polegające na maksymalnym wypełnieniu kanału lub/i węzła Qi co powoduje utwardzenie i uodpornienie danej części ciała.
YNGAN-KANY1.REGENERACYJNE FIZYCZNE – YAN –
YNGANYAN-KANY – technika umożliwia przede wszystkim regenerację kończyn. Wydatkuje to duże ilości energii ale wysiłek się opłaca. Technika polega na wydzieleniu energii kanałem utraconej kończyny i uformowanie jej w kształt ręki, nogi, czy, co też się zdarzało, głowy. Następnie energię tę trzeba zestalić z własnym ciałem i utrzymać do czasu aż przybierze postać ciała.
2.REGENERACYJNE ENERGETYCZNE – LOMNA –
YNGANLOMNA-KANY – techniki umożliwiające szybką regenerację utraconej Qi;
ZAN-KANY
ZANSUA-KANY1.ZASTAWA –
HI-GONA – prototyp tarczy polegający na skrzyżowaniu przed sobą rąk lub/i nóg oraz skuleniu całego ciała. Qi jest kierowana do ramion i nóg, wyzwalana i koncentrowana na niewielkiej płaskiej przestrzeni prze wojownikiem.
2.TARCZA – ZANSUAHI–KAN
-
ZANSUAHI-RAN-KAN – tarcza kompletna; podczas wykonywania tej techniki wojownik rozkłada szeroko ręce i nogi, unosi głowę; energia wydziela się kanałami rąk, nóg i głowy i rozchodzi się wokół wojownika tworząc zasłonę energetyczną.
-
ZANSUAHI-RANA-ZGAN-KAN – tarcza kompletna zwrotna = gwiezdna; tarcza zwraca siłę uderzenia do uderzającego.
ZANFUR – KANY1.LEWITACJA –akan-
ZANFURAKAN-KAN – polega na odepchnięciu się od ziemi za pomocą Qi i umieszczeniu niewielkiej ilości energii w dolnych kanałach (zależnie od ułożenia ciała), tak aby wciąż unosić się w powietrzu.
2.LOT –olia–
ZANFUROLIA-KAN – zafurakan-kan powiększona o gwałtowne wydzielanie się Qi z odpowiednich kończyn.
3.TELEPORTACJA –ona-
ZANFURONA-KAN – polega na natychmiastowym przeniesieniu się do wybranej i wyczuwanej przez siebie Qi.
ZANRAN-KANY1.
KAMEHAME-KAN – cała lub prawie cała energia koncentrowana jest w dłoniach złożonych w krąg i cofniętych za siebie; następnie Qi jest gwałtownie wyrzucana do przodu. Zdolność jej kierowania określa się jako SHAN.
2.
KAMEHAMEDO-KAN – różni się od klasycznej kamehame tym, że Qi dzielona jest na dwie części i rzucana z dwóch rąk; może być osobno kierowana.
3.
SAHLI-KAN – Qi formowana jest w okrągłą, płaską tarczę, wirującą na poziomo lub pionowo rozpostartej dłoni; rzucona tnie wszystko na swoje drodze
4.
SAHLIDO-KAN – jak wyżej, na dwie ręce.
5.
OSTAN-KAN – Qi formowana jest w okrągły pocisk lecący w wybranym kierunku.
6.
OSTANSHAN-KAN – pocisk kierowany – może zatrzymać się i znów ruszyć, skręcić.
7.
OSTANZANO-KAN – na skutek błyskawicznego, seryjnego przekazywania Qi do rąk z dłoni wojownika wylatuje seria pocisków, które wybuchają w zetknięciu z celem.
8.
AGNA-KAN – energia z ramienia, obojczyka i boku koncentruje się na ramieniu, zbiega do dłoni obiegając kilkakrotnie rękę i wydostaje się przez wnętrze dłoni.
9.
LANAGNA-KAN – niezwykle skoncentrowana energia wydostaje się nie przez wnętrze dłonie, ale przez palce. Możliwe jest zminimalizowanie tej techniki do jednego palca, z którego wydostanie się jeszcze bardziej skoncentrowana energia.
10.
SHITA-KAN – Qi koncentruje się w tułowiu i wydostaje przez kanały głowy tworząc słup energii.
11.
ANSHITA-KAN – energia wydostaje się przez usta.
12.
RAGNA–KAN – polega na gwałtownym wydzieleniu z ciała dużej ilości energii, co powoduje powstanie silnej fali Qi rozchodzącej się we wszystkich kierunkach od wojownika.
13.
HATTA-KAN - Qi jest koncentrowana w tułowiu a następnie przekazywana do ziemi. Tam rozchodzi się pod powierzchnią na planie koła, którego rozmiary zależne są od ilości Qi. Następnie, zgodnie z wolą wojownika Qi wydostaje się na powierzchnię, czyli wszystko idzie w powietrze. W wersji uproszczonej Qi jest przesyłana do ziemi przez nogi i jedną dłoń- uniesienie ręki powoduje wyzwalanie się energii.
14.
FUR-KAN – wojownik kieruje Qi do podłoża kanałami stóp; następnie rozmieszcza ją pod powierzchnią na planie koła. Rozmiary pola rażenia zależą od ilości wydzielonej energii. W wersji trudniejszej moment uwolnienia Qi i skierowania jej ku górze, na powierzchnię, jest sterowany tylko wolą wojownika. W wersji prostszej Qi kierowana jest do podłoża przez kanały stóp i rąk lub ręki. Podniesienie ręki aktywuje związaną z nią Qi.
15.
TANGA-KAN – Wojownik koncentruje Qi w górnej części ciała i skupia w ramionach. Następnie zestala energię jak w ynzamankon-kanach czyli technikach koncentrujących i gwałtownie opuszcza ramiona. Zestalona energia pozostaje w poprzednim położeniu i utrzymuje kształt rąk. Tej wersji techniki towarzyszy dość silny ból. Alternatywna wersja –
ANTANGA-KAN – jest trudniejsza ale o wiele szybsza. Qi koncentruje się w splocie słonecznym a stamtąd kanałami przedostaje się do obojczyków. Następnie wydostaje się poza ciało i dopiero wtedy jest zestalana w odpowiedni kształt (którym niekoniecznie muszą być ludzkie ręce)
16.
HEKJE-KAN – Qi wydobywa się z kanałów rąk opuszczonych wzdłuż ciała. W tym czasie wojownik obraca się szybko wokół własnej osi i wprawia energie w ruch wirowy. Następnie stabilizuje Qi wokół swojego ciała, tak, że przybiera ona formę okrągłej tarczy „przecinającej” wpół wojownika, która kręci się z dużą szybkością. Alternatywna wersja dojścia do takiego efektu to użycie SAHLI-KAN: wojownik opuszcza sahli do wysokości pasa, uwzględniając przerwę na swoje ciał (tzn. przekształca tarczę w okrąg); następnie musi zatrzymać sahli na tej wysokości i wprawić ją w ruch wirowy.
