Kilka randomowych miar czasu i przestrzeni które na razie były wspomniane:
łokieć kormański:
W ciągu jednego przerażającego, zdającego się trwać dekady, epizodu niemal cała armia została unicestwiona przez czarnoksięstwo Mistrzów Nieba. Wraz z nią jednak, przepadły nieprzeliczone rzesze Nuranów “bezpieczne” w swych Fortecach, a kontynent po prostu przestał istnieć (poziom Eksterioru obniżył się wtedy na stałe o łokieć kormański).
zakon: miara czasu używana na Krzyżu (Kartaldorze), oznacza chyba godzinę
zamieć, czy też liczba zamieci - oznacza 36 (np. zamieć temu-36 dni temu)
to znalazłam w bazie. Spodoba się wam:
galgala [gg]: „wielkość”, w Acheronie i Shidygzai określała rozmiar zjawisk alalnych (na lub nad poziom morza), stanowiła wypadkową wysokości, powierzchni, objętości i obwodu. W Stygii miara wysokości.
takhat : „wzrost”, w Acheronie i Shidygzai określała wysokość: 1 tt = 5,4(199992) km; została wytyczona w oparciu o wysokość karEr Šeša (ob. Oristan), który miałby mierzyć 28 tt (~151,76 km!). W Stygii używana sporadycznie.
atrakharta [aa]: „odwrócony wzrost”, w Acheronie i Shidygzai określała głębokość: 1 aa = 4,86 km; używana tylko w odniesieniu do ziemi, 1 aa oznaczał jak daleko w jej głąb musi sięgać Ziemia Jałowa aby doszło do kâgal. W Stygii całkowicie zarzucona.
šuransun [uu]: „niewielka moc”, w Acheronie i Shidygzai określała długość ziemi: 1 uu = 0,19(35714) km. 1 tt = 28 uu: według Nurana taka właśnie była różnica mocy między górami a ziemią. Nuran wykreślił 10 linii rozchodzących się promieniście z karEr Šeša na całą Turblanda: (DŁUGOŚĆ TYCH LINII); jednym warunków kâgal było aby pod każdą z nich znajdowała się Ziemia Jałowa głęboka na 1 aa. W Stygii używana ale 1 uu = 9,37 km.
była też miara czasu - od zmierzchu do zmierzchu, albo od zierzchu do świtu - niestety nie pamiętam słowa...
Tradyr
loqoerd [lq]: „droga wodą”, w Dawnym Tradyrze określała długość na wodzie: 1 lq = 120 km; 1 lq to dzienny dystans jaki był w stanie pokonać Tradyr „biegnąc po falach”. W Tradyrze-po-Upadku loqer.
Z kolei według jednego ze spisanych patentów, krasnoludowie (przynajmniej w opowieściach) mają specyficzny sposób okreslania Czasu:
Zanim Hugnir ze Stoge wykuł Famhari [Pancerz Kroczącego przez Płomienie], słynny pancerz zapewniający niewrażliwość na większość znanych żywiołów i podżywiołów ognia
Zanim Jorie z Vaffar ukształtował Man Ruva [Klejnot Oko Królowej], mistrz krasnoludzki podjął się wyzwania rzuconego przez imperatora Maddox – stworzył klejnot przypominający oczy umarłej królewej Maddox, których tak bardzo brakowało mężowi.
Zanim Ubuna z Gibil Efram [Zielonych Hal] zahartowała Vyoreda [Ostrze Tajemnicy], według legendy ostrze tajemnicy miało zyskać cudowne właściwości jeśli zostanie w odpowiedni sposób zahartowane; według przepowiedni miały to być łzy bogini; zagadkę rozwiązała Ubuna, słynna gnomica z plemienia Zielonych Hal – łzami okazała się być srebrzysta rosa opadająca wieczorem w miejscach szczególnie dotkniętych wojną i nieszczęściem – łzy Suere. Ubunę uznaje się za krasnoludczycę z plemiona Czarnych.
Zanim Ghiabhidu poprowadził Nibadri Khrima [Szeroka Smuga Światła Przecinająca Ciemność], słynna podziemna droga
Zanim Trua [Ośmiu] zbudowało Uzbad Dum [Siedziba Władcy],
Zanim stworzeni zostali bogowie,
Zanim pękły zapory i zielone nurty zalały świat, [przed czasem]
Zanim przybyli Wrogowie... [smoki]
[w taki sposób gawędziarze rozpoczynają krasnoludzkie mity; kolejne dzieła mistrzów tej rasy obrazują upływ czasu i cofają go aż do momentu w którym rozpoczyna się opowieść. Wymieniane dzieła i ich twórcy zależą oczywiście od plemienia krasnoludzkiego do którego należy bajarz.]
